ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ Intermedio
In media res: Κάπου στα μέσα του Φεστιβάλ. Πολλά πλάνα έχουν γυριστεί, αλλά και πολλά περιμένουν να γυριστούν. Άνθρωποι κάνουν το πέρασμά τους στους δρόμους. Πιο πολλοί ωστόσο είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι εξ Αθηνών, δημοσιογράφοι αλλά και συντελεστές, μένουν εκτός κάδρου, κι έτσι λάμπουν διά της απουσίας τους. Το τμήμα Prix Uip, ένα παζλ από ταινίες βραβευμένες σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Κοντινό στο συγκλονιστικό “Γδύνοντας τη μητέρα μου” του Ιρλανδού Ken Wardrop, που η κάμερά του κάνει κοντινό στο γηρασμένο δέρμα της μητέρας του. Jump Cut: Από τη Θεσσαλονίκη με αγάπη: Βασίλης Κεχαγιάς, Μονή σειρά μαργαριτάρια. Χρήστος Νικολέρης, Νάρκες. Η εταιρεία παραγωγής τους, N-orasis επιβεβαιώνει το χρησμό του ονόματός της – «αναζητώντας / άλλου είδους όραση». Παράλληλο μοντάζ και με τους άλλους νέους σκηνοθέτες, φωτισμένοι από νέον. ΄Αλλη όραση, άλλη αντίληψη. Τι άλλο από το να ζητούν να μπει ψηφιακό τμήμα στο Φεστιβάλ που επιμένει δηλώνει επισήμως πως το ψηφιακό format «Δεν είναι κινηματογράφος». Πρόκειται ασφαλώς για μια ευθεία αναφορά στο έργο του Duchamp Ceci n’est pas une pipe. Υψηλή εννοιολογική τέχνη- Κι ας κοπεί στο τελικό μοντάζ.
Palomar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου