Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

51st Thessaloniki International Film Festival Day 5




Attenberg

Βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας !!!
Η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετέχει στο Sundance Film Festival 2011!!!



Σκηνοθεσία & Σενάριο: Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη
Παίζουν: Ariane Labed, Ευαγγελία Ράντου , Βαγγέλης Μουρίκης, Γιώργος Λάνθιμος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θύμιος Μπακατάκης
Μοντάζ: Sandrine Cheyrol, Matt Johnson
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Δάφνη Καλογιάννη
Κοστούμια: Θάνος Παπαστεργίου, Βασιλεία Ροζάνα
Παραγωγός: Άγγελος Βενέτης, Ηρακλής Μαυροειδής, Γιώργος Λάνθιμος, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, Μαρία Χατζάκου. Executive Producer: Xρήστος Kωνσταντακόπουλος
Η Αθηνά Τσαγγάρη αποφοίτησε από το Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας και θεατρολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής της Θεσσαλονίκης Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στις παραστατικές τέχνες στη Σχολή Τεχνών Τις του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και μετέπειτα στην κινηματογραφική σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Η πρώτη της εμπειρία με το σινεμά ήταν ένας μικρός ρόλος στη πρώτη ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, Slacker. Με την πρώτη της ταινία μικρού μήκους FIT προτάθηκε για 'Οσκαρ σπουδαστικής ταινίας. Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ, η πρώτη της μεγάλου μήκους, μια ταινία δρόμου γυρισμένη σε εννιά πόλεις ανά τον κόσμο, ψηφίστηκε από τους κριτικούς της Village Voice ως μία από τις καλύτερες πρώτες ταινίες του 2002. Ήταν συν ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Cinematexas στο Όστιν. Σκηνοθέτησε τις προβολές και τα βίντεο για τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Το 2005 ίδρυσε την Haos Film, εταιρεία κινηματογραφικής παραγωγής. Ήταν παραγωγός στην πρώτη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Κινέττα», και associate producer στον «Κυνόδοντα».Σκηνοθέτησε το «2» του Δημήτρη Παπαιωάννου στο format για το dvd, επίσης τις animation υπαίθριες προβολές μεγάλης κλίμακας για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου Ακρόπολης.
Η Μαρίνα μεγαλώνει με τον πατέρα της σ' έναν βιομηχανικό οικισμό και με τη φίλη της Μπέλα παρατηρούν τις ανθρώπινες συμπεριφορές από μακριά, σχεδόν με αμηχανία. Ξεναγοί της στον κόσμο των ανθρώπων είναι τα ντοκιμαντέρ για τα θηλαστικά του Ντέιβιντ Ατένμπορο, η μουσική των Suicide και τα αδέξια μαθήματα σεξουαλικής αφύπνισης με τη Μπέλα, μέχρι που ένας μηχανικός φτάνει στην πόλη για δουλειά.
Πόση δύναμη περιέχει η αθωότητα στα χρόνια της κυοφορίας του τέρατος που λέγεται ενηλικίωση και πόσα αναπάντητα «γιατί» μπορεί να καλύψει ο πειραματισμός προσομοίωσης ζωής, που δεν κατέχουμε ακόμη, αλλά ενστικτωδώς αισθανόμαστε να μας τυλίγει;
Η ηρωίδα ούτε στιγμή δεν αφήνει το μικρόβιο μιας περιττής συναισθηματικότητας να την παρασύρει μακριά από την λογική της αθώας προσέγγισης αυτης της κατασκευασμένης επιβίωσης που την περιβάλει. Αναζητεί μέχρι τελικών ορίων της , την αλήθεια . Γιατι σα γνησιο θηλαστικό ξέρει πως μόνο ετσι, χωρις αναπάντητα φαντάσματα μπορει να διεκδικήσει θεση στην πραγματική ζωή.
Η ταινία της Αθηνας Ραχηλ Τσαγγαρη είναι ένα σκληρό ποίημα που μας αποκαλύπτει την άγνωστη πλευρά , αυτή την ανομολόγητη τραχιά πλευρά της ζωής, που έχει η μέσα όψη των πραγμάτων. Την σκληρή μυστική γωνία, που ακόμη δεν έχει λειανθεί από το πέρασμα της παιδικής ηλικίας στην εφηβεία. Είναι τολμηρή στα όρια μιας ψυχιατρικής διάγνωσης μονο που δεν αφορά νόσημα.. Δεν θεραπεύεται. Είναι ο τρόπος να μεγαλώνεις. Είναι
η αναπόφευκτη πορεία μας μετά το τέλος της αθωότητας, σε έναν νέο κόσμο που ενώ παραμένουμε άγρια ζώα , μας ζητείται να προσποιηθούμε ότι είμαστε εξημερωμένα ζωάκια θερμοκηπίου. Ένα συνωμοτικό κλείσιμο ματιου ότι σε μας εναπόκειται να μη χασουμε επαφή με το χθές, αρκεί έστω για μια φορα στη ζωη μας, να αφεθούμε να φτάσουμε στα όρια μας. Στα όποια ορια. Για όσο…
Η ερμηνεία της βασικής ηρωίδας είναι πραγματικό masterclass ημιτονίων . Ένα λυγμικό βιολί που αρνείται πεισματικά ούτε για ένα δευτερόλεπτο να καταδειχτεί να γίνει μελό. Να γινει κατι λιγότερο από μια μεγάλη τραγωδος περιπαίζοντας τη σοβαροφάνεια μας !
Η πρώτη ουσιαστικά υποψηφιότητα για τον Χρυσό Αλέξανδρο της φετινής διοργάνωσης.
Μια ταινία που ξεφεύγει από τα στενά όρια της ιθαγενούς κινηματογραφίας κι απευθύνεται σε ένα διεθνές κοινό, πέρα από παλιακά στεγανά και εθνικότητες.



3 Drei Τρίο



Η Χάνα και ο Σιμόν είναι παντρεμένοι, γύρω στα σαράντα, και ζουν στο Βερολίνο. Χωρίς να το γνωρίζουν ο ένας για τον άλλον, συναντούν ο καθένας ξεχωριστά τον Άδαμ, ένα νεότερο άντρα – τον οποίο ερωτεύονται . Όταν η Χάνα μένει έγκυος, το μυστικό αποκαλύπτεται και προκύπτει το ερώτημα: Ποιος είναι ο πατέρας; Μια κωμικοτραγική ταινία για την αγάπη, τα ήθη και τα φύλα που εκτυλίσσεται σε μια γερμανική κοινωνία κλυδωνιζόμενη από ανάμεικτα συναισθήματα Η επιστροφή στη Γερμανία του Τικβερ, με μια ταινία σχόλιο πάνω στη μονογαμικότητα, τον γαμο τις σχέσεις και το νέο μοντέλο οικογένειας στον 21ο αιώνα.

Zefir
Η Ζεφίρ είναι ένα εντεκάχρονο κορίτσι, δυναμικό μα και κάπως αλλόκοτο, που ζει με τους παππούδες της στην αγροικία τους. Δεν έχει πατέρα και η ακτιβίστρια μητέρα της απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα – η εικόνα της μικρής για τη ζωή έχει έτσι διαποτιστεί από μια μόνιμη αίσθηση απώλειας, μια στρεβλή αντίληψη του μέλλοντος και μια απειθαρχία στα όρια της σκληρότητας. Όταν η μητέρα της επιτέλους επιστρέφει, είναι μόνο για να αποχαιρετήσει τη Ζεφίρ ξανά και να συνθλίψει μ’ αυτόν τον τρόπο τις ελπίδες του κοριτσιού για την οικογενειακή δομή που τόσο επιθυμεί. Η συναισθηματικά βίαιη ενηλικίωσή της καταγράφεται με ακρίβεια, ευγλωττία και χωρίς καμία υπερβολή, δημιουργώντας μια εξαιρετικά ατμοσφαιρική και καθηλωτική ταινία.


Littlerock


Η έλλειψη επικοινωνίας και το χάσμα μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι» κατοικούν στην καρδιά της ταινίας του Μάικ Οτ, η οποία συνθέτει την εικόνα μιας άλλης, άγνωστης κι ανεξερεύνητης Αμερικής, μακριά απ’ τον τουριστικό χάρτη. Η Ατσούκο ταξιδεύει με τον αδελφό της Ριντάρο από την Ιαπωνία στην Αμερική για να επισκεφτούν το στρατόπεδο Μανζανάρ, όπου πέθανε ο παππούς τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν καθ’ οδόν χαλάει το αυτοκίνητό τους, τα δυο αδέλφια αναγκάζονται να μείνουν στο Λίτλροκ, μια μικρή πόλη στην καλιφορνέζικη έρημο. Η ανατροπή στο ταξίδι τους αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τα δυο αδέλφια – ο Ριντάρο θέλει να συνεχίσουν το ταξίδι τους, ενώ η Ατσούκο προτιμά να μείνει και να γνωρίσει καλύτερα τον περίεργο αυτό τόπο και τους καινούργιους της φίλους, να ακούσει τις μουσικές τους, να ερωτευτεί και να φτιάξει ενδεχομένως εκεί το καινούριο της σπίτι. Ωστόσο, στην πορεία ανακαλύπτει πως το όνειρό της απέχει πολύ από την απλή και απογοητευτική πραγματικότητα..


1 σχόλιο:

Potakidis Konstantinos είπε...

εξαιρετική παρουσίαση για μια εξαιρετική ταινία ( Attenberg )