Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

13th Thessaloniki Documentary Festival 5




Σεργκέι Λοζνίτσα
Αίθουσα TZON KAΣΣABETHΣ, Τετάρτη, 16 Μαρτίου 2011, 11:00
Έχοντας σπουδάσει εφαρμοσμένα μαθηματικά και συστήματα ελέγχου, και έχοντας εργαστεί σε Ινστιτούτο Κυβερνητικής όπου συμμετείχε στην ανάπτυξη ειδικών συστημάτων, τεχνητής νοημοσύνης και διαδικασιών λήψης αποφάσεων, ο Σεργκέι Λοζνίτσα στρέφεται στις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και ξεκινά να σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ. Οι ταινίες του στηρίζονται στην παρατήρηση, την εικόνα και τον ήχο, την εκφραστική χρήση του ήχου, την απουσία κάθε σχολιασμού, τη διερεύνηση του χρόνου και του χώρου. Αρνούμενος να υποταχθεί σε μια από τις βασικές αρχές του είδους –την τεκμηρίωση– και μετατρέποντας την υπάρχουσα πραγματικότητα σε μια νέα την οποία διερευνά μαζί με τον θεατή, προσφέρει μια μοναδική προσέγγιση στη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Ο Σεργκέι Λοζνίτσα θα μιλήσει για τις ταινίες του και τον τρόπο που προσεγγίζει το κινηματογραφικό είδος του ντοκιμαντέρ.
Συντονιστής: Δημήτρης Κερκινός

Μαθήματα-Παθήματα: Τι θα γίνει ο Δημήτρης; - 57' Γιάννης Μισουρίδης, Βάλερυ Κοντάκος, Ελλάδα
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΑ)
Ο Δημήτρης είναι ένας έφηβος με νοητική υστέρηση, ο οποίος φοιτά σ’ ένα σχολείο της Αττικής για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το σχολείο, όμως, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποδομών, εξοπλισμού, συντήρησης, και μεγάλες ελλείψεις σε εξειδικευμένα προγράμματα. Οι διαφορετικές περιπτώσεις μαθητών με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζονται ως μία ενιαία κατηγορία, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλα τα παιδιά αυτά σε μία «γκρίζα περιοχή» εκπαιδευτικής υποβάθμισης. Bλέπουμε από κοντά τους γονείς του Δημήτρη –τη Γιάννα και τον Ματθαίο– να προσπαθούν να βρουν τρόπους που θα εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση στον Δημήτρη.
Ο όρκος - 96' Λόρα Πουατρά, ΗΠΑ
(ΟΛΥΜΠΙΟΝ)
Μια σπάνια εκ των ένδον ματιά στον στρατευμένο Ισλαμισμό. Συνθέτοντας το ανησυχαστικό και συχνά πολυδιάστατο πορτρέτο ενός μέλους της Αλ Κάιντα και ενός κρατουμένου των φυλακών του Γκουαντάναμο, το ντοκιμαντέρ Ο όρκος προσφέρει μια τρομακτική πρώτη εικόνα του μεσανατολικού πεδίου μάχης στο οποίο εξελίσσεται η Υεμένη, ενώ θέτει σε αμφισβήτηση την αμερικανική πολιτική τακτική της τελευταίας δεκαετίας στα θέματα της Μέσης Ανατολής. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του Αμπού Τζαντάλ, ενός πρώην σωματοφύλακα του Οσάμα Μπιν Λάντεν, και του Σαλίμ Χαμντάν, ενός κρατουμένου στη φυλακή Γκουαντάναμο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πέρασε από τις αμφιλεγόμενες στρατιωτικές δίκες.


Δείτε με πρώτα ως άνθρωπο - 9' Τζορτζ Α. Ίνγκμαϊρ ο 3ος, Ντουάιτ Λ. Κορ, ο πρεσβύτερος, ΗΠΑ
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για ένα αγόρι με Σύνδρομο Ντάουν. Ο ειλικρινής και θερμός τόνος της αφήγησης προσδίδει μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση στην ταινία. Η ιστορία που ξετυλίγεται ρίχνει φως στις δυσκολίες αλλά και στην ευλογία του να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί με ειδικές ανάγκες.
Ο γρίφος του αυτισμού - 60' Σάσκια Μπάρον, Μεγάλη Βρετανία
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
Πενήντα χρόνια πριν, ο αυτισμός ήταν μια άγνωστη διαταραχή που παρουσιαζόταν σε 4 ανθρώπους στους 10.000. Σήμερα, κάποιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σύνολο των διαφορετικών μορφών αυτισμού εμφανίζονται σε 1 στους 100. Τι έχει συμβεί; Υπάρχει επιδημία αυτισμού, κι αν ναι, τι την έχει προκαλέσει; Ή μήπως υπάρχει περισσότερη ενημέρωση και ο ορισμός του αυτισμού έχει αλλάξει; Η Σάσκια Μπάρον διερευνά αυτό το αίνιγμα, συνδυάζοντας μεγάλη δημοσιογραφική και προσωπική εμπειρία. Ο αδελφός της, Τίμοθι, υπήρξε ένα από τα πρώτα παιδιά που διαγνώστηκε με αυτισμό στη Βρετανία τη δεκαετία του ’60 κι ο πατέρας της βοήθησε στη δημιουργία του πρώτου σχολείου στον κόσμο για αυτιστικά παιδιά. Η ταινία συνδυάζει την οικογενειακή ιστορία της σκηνοθέτιδας με συνεντεύξεις με κορυφαίους επιστήμονες ειδικούς στον αυτισμό, και επαινέθηκε από τους Τάιμς του Λονδίνου ως «μια συγκινητική και αξιόλογη έρευνα».
Αυτιστικοί - 90' Βόλφραμ Ζέγκερ, Γερμανία
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
To Χάους Μπούκεν κοντά στο Βούπερταλ είναι ένα ίδρυμα για αυτιστικούς που έχει ως στόχο να τους παρέχει στέγη για ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους. Ο ντοκιμαντερίστας Βόλφραμ Ζέγκερ προσέγγισε τους ενοίκους με τρυφερότητα και πολλή υπομονή. Είναι σαν να μπαίνει κανείς σ’ έναν παράξενο κόσμο που μερικές φορές είναι δύσκολο να τον αντέξει. Οι αυτιστικοί μοιάζουν με ηθοποιούς σε θέατρο του παραλόγου. Μόνο που αυτό το έργο δεν έχει σκηνοθέτη και κανείς δεν ξέρει τι τους κινεί. Ο Ζέγκερ, που τελεί και χρέη οπερατέρ, καταφέρνει να καταγράψει εικόνες που επιτρέπουν στους θεατές να νιώσουν το μέγεθος της αναπηρίας και το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η ζωή πλάι σε ανθρώπους που πάσχουν από αυτισμό.
Τα δάκρυα της Γάζας - 82' Βίμπεκε Λέκεμπεργκ, Νορβηγία
(ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ)
Με σκληρό τρόπο, μέσα από μοναδικό υλικό, αποκαλύπτονται οι φρικτές συνέπειες των σύγχρονων πολέμων. Η ταινία παρουσιάζει επίσης την ικανότητα που έχουν οι γυναίκες και τα παιδιά να χειρίζονται τα θέματα της καθημερινότητας μετά από μια δραματική εμπειρία πολέμου. Πολλοί απ’ αυτούς ζουν σε σκηνές ή στα χαλάσματα, σε κτίρια χωρίς τοίχους και στέγη. Όλοι τους χρειάζονται χρήματα, τρόφιμα, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Κάποιοι έχουν χάσει μέλη της οικογένειάς τους ή έχουν παιδιά που υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς. Μπορεί ο πόλεμος να λύσει τις διαμάχες ή να φέρει την ειρήνη; Η ταινία ακολουθεί τρία παιδιά στη διάρκεια της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα το 2008 και την περίοδο μετά την κατάπαυση του πυρός.
Βροντερή ψυχή - 84' Μαρκ Λάντσμαν, ΗΠΑ
(ΟΛΥΜΠΙΟΝ)
H συγκινητική ιστορία μιας από τις πιο φάνκι μπάντες της δεκαετίας του εβδομήντα που ξεπήδησε μέσα από την αυλή ενός σχολείου, σε μια εποχή όπου ήταν της μόδας οι άφρο αφάνες, τα πλισέ πουκάμισα και το στυλ του Τζέιμς Μπράουν και του Μπούτσι Κόλινς. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’70 και σύντομα ένα λύκειο στο γκέτο του Χιούστον πρόκειται να γράψει ιστορία. Ο καθηγητής Κόνραντ Τζόνσον έγινε πηγή έμπνευσης για τους μαθητές του και κατάφερε να μετατρέψει το μέτριο μουσικό συγκρότημα ενός λυκείου για μαύρους του γκέτο σε ένα θρύλο της φανκ, που έκανε παγκόσμια περιοδεία και ηχογράφησε κάμποσους επιτυχημένους δίσκους. Τώρα, 35 χρόνια αργότερα, τα μέλη του συγκροτήματος συναντιούνται για να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο που άλλαξε τις ζωές τους. Κάποιοι απ’ αυτούς, άντρες και γυναίκες, πενηντάρηδες πλέον, έχουν χρόνια να παίξουν μουσική. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα συγκινητικό αφιέρωμα σ’ έναν άνθρωπο που τους ενέπνευσε να ζήσουν μια εμπειρία ζωής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: